Hoe en waarom is Hoof Armor in de USA ontwikkeld?

Hoof Armor (USA) werd in 1999 ontworpen als alternatief voor een hoefijzer, waarmee de onderkant van de hoef beschermd werd tegen overmatige slijtage. Het voordeel was dat de applicatie lichter was voor het paard, flexibeler èn het kon er niet af getrapt worden – zoals een hoefijzer. De formule werd steeds verder ontwikkeld, tot nu de zesde formule op de markt is. Inmiddels wordt Hoof Armor ook succesvol ingezet bij behandeling van bacteriële infecties in de hoef / witte lijn, zoals White Line Disease (WLD).

Een vereiste in de ontwikkeling van Hoof Armor was en is dat het niet giftig mag zijn voor paarden en degenen die het aanbrengen. De basis van de formule wordt ook gebruikt in producten die direct contact hebben met voedsel voor de mens. Kevlar is toegevoegd voor de krachtige werking en slijtvastheid.

David T. Jones, hoefsmid, uitvinder en oprichter van Hoof Armor, realiseerde zich destijds al snel dat het de zool van de paardenhoef was die echt bescherming nodig had. Al snel pasten gebruikers Hoof Armor toe op de straal en vervolgens op de hielballen, nog steeds als preventie tegen overmatige slijtage om daarmee de hoef te beschermen terwijl deze door gebruik van Hoof Armor van nature sterker en taaier werd. Net als mensen helpen gezonde voeten de rest van het lichaam beter te laten functioneren. 

Op een bepaald moment werd Hoof Armor gebruikt als laatste redmiddel door een andere hoefsmid om White Line Disease (schimmelinfectie hoef) te behandelen. En met succes. Waarom dat lukte, werd naderhand onderzocht en zo werd ontdekt dat een ingrediënt een effectieve natuurlijke antimicrobiële stof was (non-GMO). Dit stofje wordt ook gebruikt in huidverzorgingsproducten voor de mens. Dit leidde tot zowel behandeling als preventie voor rotstraal en White Line Disease, en helpt over het algemeen bij het ontwikkelen van gezonde hoeven. Het onderzoek in deze richting van antimicrobiële behandeling wordt nog verder voortgezet met de nadruk op preventieve toepassing.

 

David T.  Jones

David T. Jones, Hoof Armor Inventor en Oprichter, is de afgelopen 30+ jaar hoefsmid geweest w

aarbij hij een brede reputatie verwierf door zijn expertise en kennis. Het was tijdens deze periode dat hij een behoefte zag voor een beschermende coating van de hoef. David heeft diploma’s in Engineering en Psychologie, en 25 jaar ervaring in Engineering en Consulting voor Fortune 500-bedrijven en de overheid in de USA. David bezit ook twee patenten op milieugebied waar zijn bedrijf, Red Rose Environmental Engineering, grondmengapparatuur voor ontwierp en bouwde, die verontreinigde bodemlocaties herstelde. De basisprincipes van Hoof Armor zijn onderzocht als lichtgewicht beveiliging voor DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency, USA). David is presentator op verschillende seminars voor paardenartsen en hoefsmeden. Hij geeft tevens clinics voor hoefverzorging in de USA en ondersteunt wereldwijd endurance ruiters die Hoof Armor gebruiken op afstanden tot zelfs 160 kilometer. Hoof Armor wordt steeds populairder in alle andere paardendisciplines zoals barrel racing, dressuur, eventing, hunter-jumpers, cutting en reining.

Brenda Jo Jones

Brenda Jones is afgestudeerd aan Vermont Tech Ag Business en gebruikt haar kennis nu om de voordelen van natuurlijke hoefverzorging te promoten en hoe Hoof Armor een paard ten goede kan komen, en daarmee de zorgen van paardeneigenaars over natuurlijke hoefverzorging en -bescherming kan verlichten.

 

 

 

 

Een moeilijke start

Toen Hoof Armor voor het eerst op de markt kwam in 1999, leek het alsof het Hoof Armor was tegen de rest van de hoefijzerwereld, aldus David. Het was een eenzame zoektocht met veel negativiteit en een verrassende hoeveelheid vijandigheid; “Je probeert ons werk als hoefsmid van ons af te nemen”.  Maar als hoefsmid zelf, wilde hij alleen een alternatief bieden; een ander hulpmiddel in de gereedschapskist voor hoefverzorging. Zijn eerste introductie van Hoof Armor was op de jaarlijkse American Farriers Convention. Niemand had interesse en hij verkocht helemaal niets, waarna hij zich tot de paardeneigenaren wendde. Er waren destijds nog niet veel barefoot trimmers / bekappers. Dit bleek een lange weg te zijn, maar de animo groeide gestaag.  Geleidelijk aan verschenen er meer barefoot trimmers / bekappers, voornamelijk vrouwen, die op zoek waren naar alternatieven voor hoefijzers. De ontwikkeling van hoefschoenen stond destijds nog in de kinderschoenen en Hoof Armor bood toen een alternatief, en is nu nog steeds het alternatief om de hoef te beschermen zonder dat de natuurlijke gangen beperkt worden.